een indrukwekkende tocht

Thorn

Langs een diagonaal (een officiele rit van de Belgische randonneurs) fiets ik van Susteren naar Maaseik waar mijn diagonaal begint tot Oostende.

Ik slaap bij "vrienden op de fiets", de vrouw des huises heeft een ontbijtje voor me klaar gezet en ik ga vroeg op weg... De fietspaden voeren me veelal over oude spoorlijnen en langs kanalen, zo kom ik door Antwerpen, Gent en Brugge. Het is pracgtig fietsweer en heb de wind in de rug. Ik ga met een antieke roltrap naar beneden en zo onder de Schelde door. Het is een voetgangers-tunnel maar je mag er ook fietsen. 'savonds laat kom ik in Oostende waar ik gelukkig nog een Hotelletje kan pakken en krijg van de uitbater een heerlijk flesje "Leffe" cadeau voor mijn lange tocht van 270 km.

Het weer blijft voorlopig goed in deze oktober maand en ik ga opweg naar Nieuwpoort waar ik mijn WO1 route oppak, deze dag fiets ik tot Ieper waar ik een leuk klein hotelletje heb midden in de stad. Al vroeg sta ik paraat voor de "last Post" onder de Menenpoort, een monument gebouwd door de Britten ter nagedachtenis aan de naar schatting 54.900 vermiste soldaten maar waarschijnlijk zijn het er vele malen meer... Het is zeer indrukwekkend om dit te mogen bijwonen.

Verder langs de WO1 linie kom ik vele begraafplaatsen tegen en langs bomkraters die nu een vijver zijn van wel 17 meter diep en 70 meter doorsnee... zo ook "Pool of Peace', waar een enorm indrukwekkend verhaal achter zit. 

Ik kom langs monumenten als de IJzertoren, Notre-Dame de Lorette, Canadees monument, Iers monument, Duits monument, Marokaans monument, kleine monumenten zomaar ergens in het veld, monument Lost Bataljon, de doedelzak player, enz enz enz...

Het landschap in kaal, heuvelachtig en weinig voorzieningen in de kleine dorpjes, de bietencampagne is gaande en er ligt veel klei op de smalle wegen, gelukkig is het mooi droog weer. Het fietsen gaat prima maar het is geen makkelijk traject, het klimt behoorlijk en doordat er weinig voorzieningen zijn maak ik de etappes wat langer om een onderkomen in een grotere plaats te hebben, meestal bover de 100 km per dag. Ik kan een handgranaat en andere granaat zo van het land pakken, onvoorstelbaar is het...

Halverweg krijg ik last van een rugblessure die me behoorlijk parten speeld, maar toch moet ik door... de weg van Reims naar Verdun was enorm zwaar 138 km, 1085 hoogte meters en geen voorzieningen onderweg. In Verdun pak ik een rustdag, mijn besluit is niet over de Vogezen naar Basel te fietsen maar langs de Maas naar Maastricht te fietsen. 

Het is in het begin wat zoeken naar de juiste weg daar ik geen GPS track heb, maar met wat vragen en zoeken kom ik steeds meer op gebaande paden langs de Maas en is de route steeds beter aangegeven. Ik geniet van het mooie weer en de straffe wind in de rug! Zo is de etappe Dinant naar Huy een mooie rit waar ik "Le Mur" nog even meepak, kan het niet laten. Le Mur is lang met een stijgingspercentage van 19% maar ik kom nog fietsend boven... 

En zo ga ik via Luik waar het redelijk snel langs de industriestad gaat op naar Maastricht waar mijn reis eindigt en ik terug kan kijken op een zeer mooie indrukwekkende fietstocht.

Deel deze pagina