"Je fiets over het kruis gooien"
Deze spreuk bedacht ik terwijl ik Parijs uitfietste...
Met een krom achterwiel en zelf gebutst en gedeukt kom ik hijgend en proestend het eerste heuveltje over. Er hangt een dikke smog en het is bloed heet, het zweet gutst me over het lijf en alles doet pijn, het is stressvol en ik denk "ik ga nooit meer fietsen". Bij een winkeltje koop ik twee pakken sap waarvan ik er één meteen na de kassa achter over gooi, de ander 100 mtr verder. Al boerend en scheten latend kom ik de volgende stijle heuvels over tot wel boven de 180 meter. Het duiveltje (je weet wel uit de Tour de France) schreeuwd dat ik verder moet.
Bij een koffie-stop kom ik er achter dat mijn telefoon-oplader ook kapot is, mijn GPS was door de aanrijding al defect. Gelukkig heef de beste kaartenwinkel uit Nederland (Noorderzon te Arnhem) mij de avond ervoor een mooie overzichtkaart opgestuurd. De dag erna kan ik een aantal regionale kaarten kopen waarop ik met plezier kan fietsen, nu kan ik weer de "witte" weggetjes fietsen.
Tot diep in de nacht fiets ik door, tot ik mijn tentje op een akker neerzet en me te rusten leg.
De volgende ochtend word ik wakker met een tracktorspoor in m'n rug en fiets ik verder,
verder ri Bordeaux...
`Het wiel tussen de oren hebben`
Het besluit om de Pyreneeën rechts te laten liggen had ik vrede mee, ik ga immers voor het voledige aantal Flèches de France 20 in totaal.
Dus...gaan!! vanuit Perpignan naar Parijs, nr.18
De fietsenmaker in Parijs had me op het hart gedrukt dat het achterwiel niet lang zou houden "koop een nieuwe in Nederland"!! Maar
ik wil eerst hier nog een stukje fietsen was mijn antwoord!!, ook ik had er weinig vertrouwen in. Een heel rare spaakspanning en een tik maken het een onzekere factor.
Maar niet te veel aan denken en voorzichtig dalen in de bergen.
Het is nóg warmer in Perpignan maar mijn conditie was aanmerkelijk beter geworden en het klimmen ging perfect. Zal ook wel moeten door het Centraal Massief (middengebergte).
Het is prachtig om hier te fietsen, mooie beklimmingen en diepe dalen. Ik kruis de Tarn,
Kanal Midi en de Loire. De Auvergne is geweldig met z'n mooie koeien (Charolais) en lekkere kaasjes. Ik geniet volop, ondanks dat ik me dagelijks in het zweet werk is het toch echt vakantie voor me!! Moet er eerlijk gezegd niet aan denken op het strand te
moeten liggen...
Ik kom door Puy de Dôme waar erg stijle hellingen liggen, maar super mooi.
Ik denk steeds minder aan het wiel en heb goede hoop dat ik Parijs haal.
Overnachten doe ik het liefst op camping Municipal, vaak sta ik er helemaal
alleen. Soms kampeer ik in het wild als er geen camping is, ik was me met het water wat ik bij me heb. Koken doe ik niet, ik eet onderweg en ontbijt haal ik bij de Boulangerie en koffie bij Bar/Tabac... dan kan mijn dag niet meer stuk.
En zo fiets ik de Seine over en Parijs binnen.
Nog twee te gaan.............