Het is alsof er een warme deken over me heen valt wanneer ik het vliegtuig uitstap… ik ben in Phnom Penh (hoofdstad Cambodja) midden in december, bloedheet.
Mijn tocht gaat richting Siemreap, waar het mooie tempelcomplex Angkorwat ligt. De Khmertempels zijn wereld beroemd, ik heb er twee dagen voor nodig om het te bezichtigen. Als ik er een dag of 4 rondgelopen had dan had het me nog niet verveeld, wat een schitterend complex! Soms door dikke boomwortels overgroeide muren en dan weer een enorm beeld van Boeddha, trappen en zuilen... een doolhof aan tempels.
Na die mooie dagen fiets ik door naar Thailand. Het mooie van reizen per fiets is dat je veel contact met de lokale bevolking hebt. Ik eet bij stalletjes langs de weg en slaap meestal in een guesthouse, soms mooi, soms zeer basic.
Ik ben in Thailand bij een familie uitgenodigd en ben daar twee dagen, de vrouw (Wan) is een medewerkster van een Rock café waar ik af en toe kom in mijn woonplaats. Het is een pracht ervaring om te zien hoe het er aan toe gaat in een familie ergens diep in de binnenlanden van Thailand.
De dagen er na fiets ik door richting de Mekong rivier die tevens de grens is met Laos. Over de vriendschapsbrug fiets ik Laos binnen, een wonder want ik weet dat Frank v Rijn (wereldfietser) een jaar daarvoor er niet over heen mocht! Misschien zien ze mij over het hoofd?
Laos is prachtig en de mensen zijn vriendelijk, ik heb het goed naar mijn zin en fiets naar het noorden. Daar wil ik de grens over en door naar Vietnam... Ik hoor dat de grens dicht zit en fiets een paar dagen zuidwaarts om daar de grens over te gaan. Ook hier kom ik in de problemen en denk even dat ik er niet in kom. Na veel gedoe en een toneel stuk van mij haal ik de beambte over en slaap die nacht in een hut bij een oude man. Maar ik ben in Vietnam. De tocht gaat weer noordwaarts, ik doe Halong Bay aan en fiets naar Sapa waar een prachtige kleurrijke markt is en waar ik me de ogen uitkijk. Vandaar naar Dien Bien Phu en vervolgens naar Hanoi vanwaar ik terug naar huis vlieg.